Στο πλαίσιο του μαθήματος της Λογοτεχνίας που διδάσκει στην Β Γυμνασίου η κ. Μπενέτου Αλκ.και με αφορμή την ανάγνωση του βιβλίου του Αντουάν ντε σεντ Εξυπερυ :"Ο μικρός Πρίγκηπας" και την παρακολούθηση της αντίστοιχης θεατρικής παράστασης, οι μαθητές εμπνεύστηκαν να δημιουργήσουν τα δικά τους έργα.Παραθέτουμε τα πιο χαρακτηριστικά απ' αυτά:
Αντουάν ντε Σαιντ Εξυπερύ
«Ζήσε όπως Ο Μικρός πρίγκιπας»
Το βιβλίο «Ο Μικρός πρίγκιπας» μας μιλάει για την παιδική ηλικία του ενώ η αφήγησή του αναφέρεται ταυτόχρονα και στη δική μας. Μας θυμίζει την αγαθότητα και την αγνότητα που είχαμε ως παιδιά καθώς και τα πολλά όνειρα που κάναμε. Μας προτρέπει να κάνουμε μια αναδρομή στο παρελθόν και να κοιτάξουμε μέσα μας και μέσα στις αναμνήσεις μας για να βρούμε το παιδί που κάποτε ήμασταν, για να βρούμε ξανά τον μικρό μας πρίγκιπα. Χρησιμοποιεί βαθιές αλήθειες και γεγονότα για να μας δείξει πόσο πολύ έχουμε απομακρυνθεί από την παιδική ηλικία, πόσο έχουμε επηρεαστεί από διάφορους παράγοντες καθώς μεγαλώναμε και δίνει έμφαση στην ζωή των ενηλίκων. Μας εξηγεί τον τρόπο σκέψης των ενηλίκων και τον τρόπο με τον οποίο βλέπουν πλέον τον κόσμο. Συγκρίνει την πλευρά των παιδιών σε διάφορα επίπεδα όπως τον τρόπο σκέψης και αντίληψης με την πλευρά των ενηλίκων για να μας δείξει πόσο διαφέρουμε από τα παιδιά. Ο τρόπος που μιλάει μας αγγίζει την ψυχή και μας δείχνει πόσο πολύ υπεραναλύουμε το καθετί ενώ τα μικρά παιδιά βλέπουν τα πράγματα από μια άλλη οπτική γωνία και απλοποιούν την λύση των προβλημάτων της καθημερινότητας. Επίσης προτρέπει τους ενήλικες να αφεθούν από τον κόσμο γύρω τους και να προσπαθήσουν να σκεφτούν όπως ένα παιδί ξανά για να τους βοηθήσει να βρουν τον μικρό τους πρίγκιπα που χρόνια τώρα έχουν ξεχάσει και έχουν κλείσει κάπου βαθιά μέσα τους. Στο τέλος μάλιστα τους ρωτάει να θυμηθούν μερικές από τις παιδικές ευχές που είχαν κάνει. Καθώς μιλάει χρησιμοποιεί χιούμορ και δείχνει κατανόηση απέναντι στους αναγνώστες και προσπαθεί να τους παρουσιάσει κατάστασης και γεγονότα που είναι τις περισσότερες φορές αληθή για κάθε άτομο και έτσι μας δείχνει πόσο πολύ μοιάζουμε εμείς οι άνθρωποι μεταξύ μας.
Αν έδινα έναν διαφορετικό τίτλο θα επέλεγα: << Η ζωή μας είναι ο δρόμος προς τον μικρό πρίγκιπα >>. Θα επέλεγα αυτόν τον τίτλο διότι το βιβλίο μας βοηθά να βρούμε τον μικρό πρίγκιπα παροτρύνοντάς μας να κοιτάξουμε μέσα στις αναμνήσεις μας, στην εξέλιξη της ζωής μας και στον τρόπο που την επηρεάζουν οι εμπειρίες και οι αποφάσεις μας. Ο τρόπος που αποφασίζουμε να ζούμε είναι και ο τρόπος που ονειρευόμαστε. Είναι στα χέρια μας να βρούμε τον μικρό μας πρίγκιπα και να θυμηθούμε πόσο όμορφη και απλή ήταν η ζωή μας όσο ήμασταν παιδιά.
Ο συγγραφέας που δημιούργησε τον μικρό πρίγκιπα ονομάζεται Αντουάν ντε Σαιντ-Εξυπερύ. Γεννήθηκε 29 Ιουνίου του 1900 στην Λιόν της Γαλλίας. Το πλήρες όνομά του ήταν Αντουάν Ζαν Μπαπτιστ-Μαρί-Ρότζερ ντε Σαιντ Εξυπερύ. Ήταν καθολικός. Εξαφανίστηκε στις 31 Ιουλίου του 1944 και την ίδια μέρα βρέθηκε νεκρός. Η αιτία θανάτου του ήταν από αεροπορικό δυστύχημα. Σπούδασε στο Λύκειο Σαν-Λουί, στο Villa st. Jean και στο Notre Dame de mongre. Εκτός από συγγραφέας ήταν και αεροπόρος, μυθιστοριογράφος, δημοσιογράφος, εικονογράφος και φιλόσοφος. Μερικά από τα αξιοσημείωτα έργα του είναι: <<ο μικρός πρίγκιπας>>, <<νυχτερινή πτήση>>, <<southern mail>>, <<wind, sand and stars>>, <<letter to a hostage>>, <<flight to Arras>> και <<citadel>>. Η σύζυγός του ήταν η Κονσουέλο ντε Σαιντ Εξυπερύ, ο πατέρας του Τζεν Μαρκ ντε Σαιντ Εξυπερύ, η μητέρα του Μαρί ντε Εξυπερύ και τα αδέλφια του Μαρί-Μαντελαίν και Σάιμον ντε Σαιντ Εξυπερύ. Ο Αντουάν ντε Σαιντ Εξυπερύ ήταν επίσης διοικητής της Γαλλικής αεροπορίας και πολέμησε στον Β' παγκόσμιο πόλεμο. Βραβεύτηκε πολλές φορές για διάφορους λόγους. Τα βραβεία και τα αξιώματα που είναι γνωστό πως πήρε είναι: βραβείο Mort pour la France (1948), βραβείο Femina (1931), Εθνικό Βραβείο Βιβλίου (ΗΠΑ), Μεγάλο Βραβείο μυθιστορήματος της Γαλλικής Ακαδημίας (1939), Πολεμικός Σταυρός 1939-1945 (1940), National Book Award for Nonfiction (1939), Αξιωματικός της Λεγεώνας της Τιμής (1939), Βραβείο Ουγκώ Καλύτερης Νουβέλας (1944), Ιππότης της Λεγεώνας της Τιμής (1930).
Κωστίλη Βαλεντία Β2, Κορομηλά Βάσια Β3
ΟΜικρόςΠρίγκιπας
Αναλογίζοντας τη ζούγκλα κατάλαβα πολλά.
Μια εικόνα,
Μια ζωγραφιά.
Μια απογοήτευση μπήκε στην καρδιά
Από μεγάλους που είχαν τη δικιά τους,
Πικραμένη και κακιά.
Στο σχολειό με στείλαν με μια σπρωξιά,
Λέγοντάς μου «στο μάθημα να ρήξεις μια ματιά»
Γεωγραφία, ιστορία, γραμματική και μαθηματικά.
Έτσι εγκατέλειψα τα δικά μου όνειρα.
Πιλότος έγινα τελικά.
Πέταξα σε μέρη διαφορετικά.
Η γεωγραφία μου χρησίμευσε τελικά.
Την Κίνα και την Αριζόνα ξεχώριζα με μια ματιά.
Μεγάλα ονόματα γνώρισα πολλά.
Κανείς όμως δεν είχε παιδική ματιά.
Οι κουβέντες ήταν οι εξής…
Για το γκολφ, τις γραβάτες, την πολιτική και το μπριτζ.
Μόνο τότε ευχαριστιόνταν που ευθείς, είχαν βρει έναν άνθρωπο της λογικής.
Ακολούθησα το μοναχικό μονοπάτι της ζωής,
Καθώς δεν βρήκα κάποιον που να μπορώ να είμαι ειλικρινής.
Έξι χρόνια πέρασαν μέχρι στιγμής.
Μέχρι που στη Σαχάρα έγινε πάθημα βλάβης, και μάλλον μάθημα ζωής.
Προσπάθεια επισκευής έγινε εξ αρχής.
Είχα μείνει μόνος βλέπεις αλλά ήταν ζήτημα θανάτου και ζωής.
Ένα πλασματάκι γνώρισα εκεί,
Με φαντασία αγνή και παιδική.
Ερχόταν βλέπετε απ’ έξω από τη γη,
Από τον πλανήτη Β-612 ονομασία Τούρκικη.
Οι μεγάλοι αγαπούν τους αριθμούς.
Εξίσου και το όνομα αυτό,
Για έναν πλανήτη τόσο μικρό.
Ήθελαν κάτι εντυπωσιακό.
Τελοσπάντων,
Για να μη σας τα πολυλογώ
Ας συντομεύσω το έργο αυτό,
Και με λίγα λόγια θα σας πω
Τι τέλος θα έχει αυτό.
Άγα Μαρία Β2
