Σήμερα νιώθω την ανάγκη να μοιραστώ κάτι πολύ όμορφο μαζί σας.Τελευταίες μέρες των μαθημάτων στο Γυμνάσιο, συνηθίζουμε να κάνουμε έναν "απολογισμό" των τριών χρόνων στο Γυμνάσιο με τα παιδιά της Γ Γυμνασίου.Ζήτησα από τους μαθητές μου να γράψουν μεταξύ άλλων : "τι είναι αυτό που θα θυμάστε με νοσταλγία από το Γυμνάσιο".,Οι απαντήσεις τους αυθόρμητες και ειλικρινείς,άλλοτε με χιούμορ κι άλλοτε κοφτά και σκληρά, σίγουρα εντυπωσιάζουν.Λέμε συχνά πως τα παιδιά απαξιώνουν το σχολείο το βλέπουν ως πάρεργο ή χάσιμο χρόνου! Αντί άλλου σχολίου θα παραθέσω την άποψη μιας μαθήτριάς μου, που με προβλημάτισε και με έκανε άλλη μια φορά να νιώσω πόσο σημαντικό μπορεί να γίνει το σχολείο για τον νέο άνθρωπο!
"Τα τελευταία τρία χρόνια τα πέρασα στο Γυμνάσιο με καινούργιους δασκάλους,παλιούς και νέους φίλους και ένα σωρό διαφορετικές εμπειρίες και συναισθήματα που θα με συνοδεύουν για το υπόλοιπο της ζωής μου.Θυμάμαι πως ένιωσα την πρώτη στιγμή που πάτησα το πόδι μου στο Γυμνάσιο : 
περιέργεια,θαυμασμό και φόβο μαζί.Γρήγορα τα συναισθήματα άλλαξαν σε ενθουσιασμό,χαρά και ασφάλεια.Όποτε ήμουν στο σχολείο ένιωθα σαν να ήμουν στο σπίτι μου και όποτε μιλούσα στους καθηγητές μου, ένιωθα σαν να απευθυνόμουν στους γονείς μου.Αυτά τα τρία χρόνια δεν έπαψα να νιώθω ασφαλής και αποδεκτή.Μπορούσα να εμπιστευτώ τα προβλήματά μου στους φίλους και τους καθηγητές μου και αυτή την αίσθηση πιστεύω πως θα θυμάμαι με νοσταλγία .Την αίσθηση της ασφάλειας και ελεύθερης έκφρασης των συναισθημάτων μου.
Τώρα που φεύγω απ΄το Γυμνάσιο,φοβάμαι πως δεν θα νιώθω έτσι,αλλά θα θυμάμαι πάντα το σχολείο μου και τον άνθρωπο που έγινα μέσα σ'αυτό ακόμα κι αν τα πράγματα γίνουν δύσκολα.Θα ανακαλώ με νοσταλγία πάντα κάθε δάσκαλό μου ξεχωριστά, γιατί με το δικό του ξεχωριστό τρόπο μου έμαθε σημαντικά πράγματα για τη ζωή.,Είμαι σίγουρη πως θα τους θυμάμαι όλους, γιατί έχουν κατακτήσει μια ξεχωριστή θέση στην καρδιά μου.
Τέλος λατρεύω το σχολείο μου και φεύγοντας ένα κομμάτι του εαυτού μου θα μείνει για πάντα εκεί, να φυλάει όλα τα μοναδικά συναισθήματα που ένιωσα αυτά τα τρία χρόνια".
Κ. Ν.